Çocuklarımız için Pandemi başlarda bilinmezliği ile hayatlarına girmiş ve zararlarının etkisi altında kalmışlardı.Hayatlarında karşılaştıkları beklenilmeyen bir zorluktu ve evde durmaktan başka bir şey söz konusu değildi.
Daha sonra pandemiyi tanımaya başladılar, sağlıksal açıdan alınacak önlemleri öğrendiler. Sevdiklerini korumak için mesafe dediler. Bu süreçte her şeyi sağlıkları için öğrenmişlerdi ve artık geride bıraktıklarına sıra gelmeliydi.
Çocuklar hayattaki zorluklarla başa çıkabilmeyi öğretmediğiniz sürece öğrenemezler.
Anaokulunde ise arkadaşları ile birlikte öğretmenleri ve uzman psikologları eşliğinde başa çıkma becerilerini öğrenirler.
Çocuklar kendi kendilerini evde sosyalleşemezler, bizler onlara sosyalleşme imkanı sağlarsak, sosyalleşebilirler.
Çocuklar evde uzun süreli kaldıklarında bazı sınır ve kuralları esnetmek isterler. Pandeminin psikolojiside evde özgürleşmelerine müsade etmektir, bizler müsade ettiğimizde yapılanan sınır ve kurallar etkisini yitirecektir bu sebeple ev dışında ki en güvenli ikinci yer okulları olmalıdır ki evde ki sınır ve düzeni koruyabilelim.
Anaokulu 3-6 yaş çocukların gelişimindeki en temel ve önemli dönem olarak kabul edilir. Bu dönemin eğitimi ve öğretimi bundan sonraki tüm yıllarında kendisini gösterir. Bizler zorluklarla tanışırız bir süre sonra ise onlara alışır ve varlığını kabul ederiz. Bu insan psikolojisinde böyledir. İlk karşılaşılan her durum içinde belirsizliği barındırır, alışma sürecinde ise bu belirsizliği nasıl yönetmemiz gerektiğini öğrenir; kabul sürecinde ise bu belirsizliği yönetiriz.
Çocuklarımızın bu tanışma sürecinden sonraki alışma ve kabule geçişi için mutlaka hayat düzenlerinin kısa bir süre sonra var olan süreçle birlikte normale dönmesi gerekmektedir. Bu sebeple anaokul çağında ki çocuklarımızın sadece sağlıksal değil, ruhsal ve fiziksel gelişimlerinin normalliği koruması açısından okula gitmesi en uygun doğru olacaktır.